Grzech żydów i heretyków przeciwko Duchowi Świętemu
PODŁUG TEKSTU ŁACIŃSKIEGO WULGATY I PRZEKŁADU POLSKIEGO
X. JAKUBA WUJKA SI
ŚWIĘTA JEZUSA CHRYSTUSA EWANGELIA WEDŁUG MATEUSZA
ROZDZIAŁ 12
- Dlatego powiadam wam: Wszelki grzech i bluźnierstwo będzie odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo wobec Ducha nie będzie odpuszczone.
- I ktokolwiek by rzekł słowo przeciwko Synowi człowieczemu, będzie mu odpuszczone, ale kto by mówił przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone, ani w tym wieku, ani w przyszłym.
Wykład X. Jakuba Wujka SJ
- Ale bluźnierstwo Ducha. Nie znam, tak ciężkiego grzechu na świecie, którego by Bóg odpuścić nie chciał, albo, za który człowiek na tym świecie nie mógłby odpokutować, jak niektórzy heretycy i po dziś dzień mniemają; ale iż niektóre cięższe grzechy (na przykład to bluźnierstwo żydowskie przeciw jasnym sprawom Ducha Świętego, a także heretyków, którzy chcąc i wiedząc z wielkim uporem uznanej prawdzie się sprzeciwiają, i sprawom Ducha Świętego w Kościele Bożym) bardzo trudno bywają odpuszczone; a iż takim Bóg sprawiedliwie wszystką łaskę odejmuje, aby nie pokutowali. Wszakże jednak między wszystkimi grzechami przeciw Duchowi Świętemu (których sześć znamy) jeden tylko jest, który nie bywa odpuszczony: to jest, zejście z tego świata nie w jedności i posłuszeństwie wobec Kościoła powszechnego, i bez pokuty. Jasno św. Augustyn świadczy tymi słowy: Kto nie wierząc żeby w Kościele były grzechy odpuszczane, gardzi tak wielką hojnością daru Bożego, a w tym zatwardzeniu serca schodzi z tego świata, ten zostaje winien onego nieodpuszczonego grzechu przeciw Duchowi Świętemu. I ten to grzech św. Jan w liście swoim nazywa grzechem aż do śmierci; i za tego, który w nim umiera, modlić się nie należy. Dz. Ap. 7, 51. Rzym. 2, 5. Enchir. c. 28. 1 Jan. 5, 16.
- Słowo przeciw Synowi człowieczemu. Żydzi grzeszyli słowem przeciw Synowi człowieczemu, kiedy ganili to, co On czynił według człowieczeństwa: zowiąc Go obżartym i pijanicą i przyjacielem grzeszników; że obcował z grzesznymi, i naruszał szabat; i rzeczy tym podobne. Mt. 11, 19. A ten grzech mógł być odpuszczony, gdyż Go sądzili, jako innego, nieznanego człowieka. Ale grzeszyli i bluźnili przeciw Duchowi Świętemu, (którego tu nazywam palcem Bożym, który cuda czynił) kiedy z uporu i ze złości jasne sprawy Boże dotyczące wyrzucania czartów, przypisywali samemu szatanowi. A ten grzech nie może być odpuszczony: co widzimy w potępieniu wszystkich potomków żydowskich aż do dnia dzisiejszego,.
–––––––––––
Biblia Łacińsko-Polska, czyli Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Podług tekstu łacińskiego Wulgaty i przekładu polskiego X. Jakóba Wujka T. J. z komentarzem Menochiusza T. J. przełożonym na język polski. Wydanie X. S. Kozłowskiego Arcybiskupa i Metropolity Mohylowskiego. We czterech tomach in 8-vo maj. (fracta pagina). Wydanie trzecie. Tom IV. Obejmujący Księgi Nowego Testamentu, jako to: Cztery Ewangelie, Dzieje Apostolskie, czternaście listów św. Pawła, list św. Jakóba, dwa listy św. Piotra, trzy listy św. Jana, list św. Judy i Objawienie św. Jana. Wilno 1898, ss. 51; 53-54.
(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).
